Hep "savaş"tan söz ediyorum.
Neylersiniz savaşların verdiği acılar, insanın yüreğini, beynini acıtıyor.
Öyle de olsa "barış"tan söz etmeliyiz. Savaşı nasıl "Savaş dili" yaratıyorsa "barış"ı da "barış dili" getirecek, eminim.
Barış dili insanlık, kardeşlik, mutluluk umutlarını yeşerten dildir; savaşın ölüm, yıkım, ağıt, göz yaşı ve kan kusturan diline karşın...
Kolombiya "barış dili"ni yakaladı. O ki Devlet Başkanı Santos, "...Kalplerimizi yeni bir şafağa, olasılıklarla dolu parlak bir güneşe açtık..." dedi. O ki Timeçenko, "Savaşın tüm kurbanlarından, sebep olduğumuz acı için özür dileriz. Barışı inşa etmek için yeniden doğacağız; hepimiz kalplerimizi ve zihinlerimizi silahtan arındıracağız." dedi...O ki FARC'a siyasi partiye dönüşme olanağı verildi, artık barış güvercinleri havada keyifle atacaktır taklalarını...
Belki bunlar kadar önemli bir şey daha yaşandı dünyamızda: İsveç'te Göteborg Kitap Fuarında, 86 yaşında, sürgünde yaşayan Ali Ahmed Said Eşber adlı, Kültür Dünyasında ADONİS adıyla ünlü Suriyeli şair " Devrim başka şeydir, cami başka şeydir, Gelecek laiklikte yatıyor. Dünyada ölüm oldukça mevcut kaldıkça şiir olacak, şiir asla susturulmayacak. Kurtuluş şiirde!" dedi. umutlarım tazelendi, artık savaşın dili aut!
İnanıyorum, şiirin dili barışın dilidir. En kavgacı şairleri, şu savaşı kutsayan Fütüristleri okuyun, onların dili dahil bütün büyük şairlerin dili "barış" dilidir. Nazım'ın, Ahmet Arif'in Ali Teremahi'den Molla Ahmed-i Cezirî'ye, Mem û Zîn yazarı Ahmed-i Hani'den genç Ozan Deniz Sarıtop'a kadar bütün şairlerin dili barış dildir.
İnsanlığın tek gelecek umudu barıştadır.
Refik Durbaş da böyle diyor:
Barış Koyun Çocukların Adını
*****
Çocuk bahçelerinde şimdi Bir çiçek açsa Hüzün sevince dönüşür Sevinç çiçeğe — Ölüm uçar çocuklar kalır (Mutluluk koyun çocukların adını) ***** Barışı sever bütün çocuklar beştaş, saklambaç, elim sende Barış sözcüğünün halkların dilinde Bu yüzden anlamı aynıdır, değişmez (Barış koyun çocukların adını)
Ahmet Ümit Aloğlu