Her ülke gibi bizim de birtakım sorunlarımız var. Bu sorunların hangisi daha önemli, hangisi önemsiz, hangisi ertelenebilir, hangisi acil, hangisi temel sorun… Bu tür sorulara verilecek cevaplar kişilere, kişilerin ihtiyaçlarına ve tercihlerine göre değişebilir. Belirleyici olan, kişilerin hayattan ne anladığı, hatta dünyaya ve evrene hangi açıdan baktığıdır. En önemli sorunun eğitim olduğunu söyleyenler haklıdır; çünkü onlar eğitimin önemini biliyor, eğitilmiş insanın ülkenin kalkınmasındaki rolünü önemsiyorlardır. En önemli sorunun sanayi, hatta katma değeri yüksek ürünler üretimi olduğunu söyleyenler, üretimin çağımız için vazgeçilmez önemde olduğu inancındadırlar. Çağımızda sanayi ve teknoloji yeterince ilerledi. Dünyamızın toprağı yoruldu. Kullanılan gübreler ve zehirli ilaçlarla toprak hastalandırıldı. Oysa Dünyada insan ve onun yaşamından önemli bir değer yoktur. Bu nedenle insanoğlunun yaşaması için beslenmesi gerekir diyenlere; yani tarımı ve hayvancılığı önceleyenlere hak vermemek mümkün değildir. İnsanın sağlığından önemli ne olabilir, en önemli olan sorun, sağlık sorunudur diyenlere haksızsını denebilir mi? Daha bir çok konu başlığı bulabiliriz: İşsizliktir, paranın değer kaybıdır, pahalılıktır, adam kayırmadır, liyakatsiz işe almalardır diyenler elbette vardır. Ama Ama bence asıl sorum, gençlerin gelecek hayallerinin yok edilmesidir. Bir genç, bir iş bulamayacaksa, Bir genç, iş bulsa bile aldığı para ile yaşamını sürdüremeyecekse, bir yuva kuramayacaksa, çoluk çocuk sahibi olamayacaksa, Bir genç, emekli olduğunda bile bir ev sahibi olamayacağını biliyorsa, ana baba katkılarıyla, banka kredileriyle de olsa bir araba sahibi olamayacaksa niye yaşasın ülkesinde? Fabrikalarınız olsa, atölyeleriniz, arge merkezleriniz, tarlalarınız çalışacak, ekecek, dikecek, biçecek derleyecek adamı nerden bulacak? Siz, nerede olursa olsun size bir gelecek, bir yarın vaat etmeyen bir işte çalışmak ister misiniz? Felaketin Fotoğrafı Komşumun iki oğlu var, ikisi de civanmert, hatırlı gönüllü, kültürlü, üniversite mezunu gençler. İşsizler. Sabah çıkıp akşam geliyorlar evlerine; ama genç iki kardeş gibi değil, iki edimsiz ruh gibi. Sitenin en yaşlısı teyzemiz, “İntihar edenler oluyormuş, korkuyorum bu yavrularımı Allah korusun.” dedi. Sözünü bitiremedi; sesi titriyordu. Ümit Aloğlu, 29Mart 2022, Mezitli.